Hoy 17 de mayo se conmemora el Dia das Letras Galegas (Día de las Letras Gallegas). Se trata de una celebración instituida en 1963 por la Real Academia Gallega para homenajear a aquellas personas que destacasen por su creación literaria en idioma gallego o por su defensa de dicha lengua. Cada año se dedica a una personalidad diferente, escogida por la Real Academia Gallega, siendo este año elegido Antón Fraguas, que fue historiador, profesor y director del Museo do Pobo Galego. Dedicó su vida al estudio de la cultura y del territorio gallego en diferentes ámbitos, con especial contribución a la antropología.
Dia das Letras Galegas en IRENEA
Con motivo de esta fecha, desde IRENEA Hospital Virgen de Fátima de Vigo, hemos organizado un concurso literario en lengua gallega que ha contado con una gran acogida y que tenemos el placer de recoger en nuestro blog. Seguro que repetiremos la experiencia el año próximo e iremos sumando nuevas y enternecedoras historias. Os dejamos con los ganadores de las cuatro categorías en la edición de 2019.
Categoría senior
Pasou en Marín
Recordo cando estaba cumplindo servizo militar no municipio de Marín. Foron moitas as historias e anécdotas que alí aconteceron e hoxe quero compartir con vós unha delas.
Sería un martes ou mércores que eu tiña que traballar. De súpeto, chegaron uns compañeiros cos seus coches, e me convidaron a ir con eles a unha discoteca cerca do lugar no que nos atopábamos. Aínda que eu estaba facendo guardia, lograron convencerme.
Montámonos nos coches e puxémonos rumbo a festa. Unha vez alí, e tras bailotear con algunhas rapazas, apareceu unha antiga coñecida miña. Pasamos horas bailando e falando…
Do resto da historia só podo contarvos que non me deu tempo de volver o traballo.
Manuel Teodoro González López
Categoría joven
EU
Fai anos en Galicia , naceu un rapaz chamado Abraham un 7 de novembro.
Todo discorria con normalidade. Tendo 3 anos seus pais separaronse.
Non entendía nada , co tempo , deuse conta do que pasaba,este problema supusolle tristeza, xa que queria que estivesen xuntos para sempre.
Con 6 anos empezou a xogar o fútbol xa que deuse de conta que o que desexaba era represe-
ntar Galicia na selección . Empezou xogando o fútbol sala no equipo do colexio que era o Rosalia de Castro pero rápido desuse conta de que gustaballe mais o fútbol 11.
Xogou no Lavadores 4 anos ata que foi probar no Santa Marina un equipo con maior proxección. Os dous anos foi convocaso pola seleccion Viguesa con tan mala sorte, que o mes sufriu un accidente no que estivo 4 meses sen poder xogar o futbol, cando se recuperou volveu o equipo e tivo unha longa recuperación. O tempo volveu os terreos de xogo, coa sua sorpresa, que o ano seguinte volverono chamar da selección viguesa e o pouco tempo da Galega, así cumpliria seu soño, por eso este neno agora cando se levanta, dise: levantate e respira isto só acaba de comenzar…
Abraham Campos González
Categoría femenina
MEDRUCHA A FILLA DO MEDO
Un home , en vacacinóns , asistiu a festa de Maruxiana .
Sentou xunto a estatua da serea o caron da playa.
– Adormeceu .
De supeto , foi trasportado ás illas Miranda onde conta a lenda que Maruxaina está confinada por atraer e afogar os pescadores.
Na cova vivia Medrucha, a sua filla. serea fermosa , da que se namorou.
Medrucha prendeuno cun fio de luz de lúa.
Cando o home estaba apiques de afogar . Compadecida , puxoo a salvo.
Pola faciana do home escorregaban bogoas de agradecemento que misturadas ca luz da lúa caían sobre as escamas , Disolvendoas.
Entón xurdironlle as pernas.
Confundido , comprende que non soñaba.
Ambolosdous deciden casar.
Tiveron un fillo louro, pero no momento de nascer, Medrucha enmudeceu. Unha sombra negra coma a morte. caíu sobre ella.
O home ,desesperado ,visitou unha meiga quen sentenciou :
– “Non falará hata que nombreno fillo ”
O home xurde un plan:
-mete o neno nunha caixa e deixao o borde dun acantilado.
Medrucha -o velo, berrou o nome. e o momento a sombra desapareceu e recuperou a
fala.
Matilde
Categoría general
A TERRA DAS SEREAS
Érase unha vez unha noite de mareas vivas cando un barco pirata que navegaba preto das illas Cíes na ría de Vigo, cando de súpeto viron asomarse por babor a un dragón de nome Remuiño.
Éste tiña fama de atacar os barcos que viñan cargados de tesouros e este era o caso do barco do capitán Barbecho e os seus tripulantes Vermellón, Bruño e Chosco, cando entre o luscofusco foi atacado por Remuiño coas súas chamas incendiandoo, o barco afundiu e o capitán Barbecho e a súa tripulación lanzáronse o mar, fíxose noite e seguian no mar xa sen forzas e con moito frio, cando de súpeto escoitaron uns cantos, enseguida os recoñeceron, ¡eran sereas!
Eran as sereas Estrea, Perla, Bretema e Mariña .As sereas nadaron ata os piratas, cando chegaron a xunta destes, os piratas pensaban que lles iban atacar, pero as sereas os iban axudar , Mariña convenceu o capitán Barbecho e este convenceu a tripulación para que se fiaran das sereas restantes para que os levaran a terra firme. E así foi, os deixaron na praia do Vao e o capitán deulle todolos tesouros que se atopaban no barco afundido en agradecemento.
Miguel Angel Sierra
